گفتی که یک دیار هرگز به ظلم وجور نمی ماند برپا و استوار

هرگز هرگز

دیرینه ای محمد

سلام

میلاد با سعادت حضرت باقرالعلوم رو بهتون تبریک می گم و امید وارم ایشون رو در علم آموزی الگوی خودتون قرار بدید، ماه رجب رو هم بهتون تبریک می گم و امید وارم در شب آرزوها یا لیلة الرغائب (اولین شب جمعه ی ماه رجب) بنده رو هم مستوجب دعای خیرتون قرار بدید و اگر در مراسم اعتکاف وبلاگ نویسان هم شرکت کردید نیز هم.

چقدر زود گذشت....

وبلاگم با همه ی بدی هاش و بی فایده گی هاش یک ساله شد.

یه روزگاری نمی تونستم به کلاس ویولن برم اون زمان بود که به فکر ساخت این وبلاگ افتادم. اون زمان بود که درک کردم-عجب دردیست دور از یار بودن- وتصمیم گرفتم با نوشتن این وبلاگ هم خودم رو وادارکنم که دست از تلاش برندارم، هم اگر قابل بوده باشم باری رو از رو دوش خسته ای بردارم و گامی بر دارم در جهت بهبود اوضاع موسیقی ایران. نمی دونم نظر شما چیه. توی این یک سال حداکثر شاید 1 یا 2 نفر بودن که نظر واقعی و جامع و مربوط به موضوع این وبلاگ رو ارائه دادند.نمی دونم...تا حالا واقعا تونستم بهتون کمک کنم یا نه.به نظر خودم نه، نتونستم.

ویولونیست ایرانی با یه هدف مقدس شروع شد، یه هدف متعالی. امید که بتونه به هدفش برسه...

آیا ویولونیست ایرانی :

بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
و باتمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید...

صداش به شکل حزن پریشان واقعیت بود
و پلک هاش مسیر نبض عناصر را به ما نشان داد
و دست هاش
هوای صاف سخاوت را
ورق زد
و مهربانی را
به سمت ما کوچاند...

به شکل خلوت خود بود
و عاشقانه ترین انحنای وقت خودش را
برای آینه تفسیر کرد ...

و او به شیوه باران پر از طراوت تکرار بود
و او به سبک درخت
میان عافیت نور منتشر می شد

و 

تب! جدیدی چند وقت پیش بین بلاگرها پیچید که تقریبا بعد از یلدا بازی فراگیرترین موضوع مشترک برای نگاردن شد . این بار بلاگرها از عوامل تاثیرگذار بر زندگی و روحیاتشان نوشتند .
کسی من را دعوت نکرد ه، اما چون موضوع جالبی بود چند روز روش فکر کردم و بعد رسیدم به چند خط زیر

تاثیر گذار ترین حادثه زندگی من، ورودم به دنیای موسیقی بود که نگاه من رو به زندگی عوض کردو شد مانا ترین خاطره ی من.با همه ی تلخی ها و شیرینی هایش…

ورودم به این عالم بی همتا آنچنان بچه گانه شروع شد که شرم دارم از بازگو کردنش....

در این عالم زیبا سازی نیست که من آرزوی نواختنش را نداشته باشم و نغمه وآوازی نیست که من شیفته اش نشوم مگر، آن نغمه بدل ها ی فاسد که نمی توان نام موسیقی را برآن ها نهاد.

امیدوارم شما هم شرکت کنید 

فردا روز شهادت دریاست، باران بند بند انگشتان درختان را می شمارد و از سرشاخه های فروتن بید های مجنون فرود می آید.روز شهادت کسی که مادر خورشید های دنباله داری است که تا هنوز تاریخ زلالی زمین را تضمین کرده اند.

ای بانوی آب و آیینه! گیاهان از زمین به یاد تو سبز می رویند و شقایق ها از ازل تا ابد داغدار زخمی هستند که دستهایی نا مهربان بر شانه های فدک زدند.هر دری را که می بینم، دردی در من جوان می شود و زخمی کبود در من جوانه می زند.ای زلال ترین بانوی دو عالم! ای که تاریخ، نامت را به احترام می نگارد و من تمام جغرافیا را به یاد تو محترم می شمارم، ای زلال تر از نسیم و ای ماناتر از عشق، هر گاه نام تو بر زبانم می وزد، جانی دوباره در من ریشه می دواند و اندوهی جانکاه زبانه می کشد.میدانم هیچ سنگی لایق آن نبوده است که بر مزارت بنشیند و از این رو تنها خورشید بر مزار تو سایبان است.

هان ای «مادر پدر»! نام تو را می برم، زبان زمستانی ام شکوفه می زند، سلولهای سخره ای ام آواز می خوانندو کلمات مچاله شده ام دهان به دهان می گردند و جهان را شیرین می کنند.

تو در کدامین نقطه جغرافیا خورشید شده ای ؟ در کدامین دریا مرواریدی ؟ یا کدام ابر، از کدام سمت می باری که درختان به احترام آمدنت سبز ایستاده اند؟

ای بانوی زلال، دریا مهاجر است، صدا مهاجر است، رودها مهاجرند، تنها انده توست، تنها زخم پهلوی توست که در کبودی تاریخ ماندگار است. من که ذهن و زبانم با یاد تو شکفته می شوند، امروزبا زبانی شکسته، کلماتی سوگوار و اندوهی ژرف در خود می شکنم. در جایی خواندم: «مگر می توان، پهلوی تو بود و نشکست»

مرسی از نظراتتون... امروز روز تولد استاد ممشکاتیان هست.تبریک.درس امروز رو باید دانلود کنید که تئوری هستش و مقدمه ای برای درس جدید.

http://www.4shared.com/file/17889212/d4dbe40/iranianviolonist.html

تا این غزل شبیه غزل های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

سلام
تسلیت...
زنده تر از تو کسی نیست، چرا گریه کنیم ؟
مرگمان باد و مباد آن که تو را گریه کنیم
هفت پشت عطش از نام زلالت لرزید
ما که باشیم که در سوگ شما گریه کنیم ؟
رفتنت آیینه آمدنت بود، ببخش
شب میلاد تو تلخ است که ما گریه کنیم
ما به جسم شهدا گریه نکردیم، مگر
می توانیم به جان شهدا گریه کنیم ؟
گوش جان باز به فتوای تو داریم، بگو
با چنین حال بمیریم و یا گریه کنیم ؟
ای تو با لهجه ی خرشید سراینده ما
ما تو را با چه زبانی به خدا گریه کنیم ؟
آسمانا ! همه ابریم گره خورده به هم
سر به دامان کدام عقده گشا گریه کنیم ؟
با غبانا ! ز تو و چشم تو آموخته ایم
که به جان تشنگی باغچه ها گریه کنیم
محمد علی بهمنی

سلام
نوروز مبارک
ایام به کا متان
ارادتمند خط سبز

میزانهای ساده(Simple Times)

اگر هر ضرب میزان به طور طبیعی قابل تقسیم به 2و4و8قسمت مساوی(دارای تقسیمات دو تایی) باشد ، آن میزان را ساده گویند.

میزان ها را با عدد کسری(Binary division)  به نام کسر میزان «این اعداد که روی هم نوشته می شوند در حقیقت عدد کسری نیستند و در کشور های ارو پایی و غیره آنها را به صورت دو، چهار- شش ، هشت و غیره تلفظ می کنند»مشخص می کنند.در میزان های ساده صورت کسر معرف تعداد ضرب است و مخرج کسر شکل ضرب را معلوم می کند.

مثلا کسر 2.4 معرف میزانی است دو ضربی که هر ضرب آن معادل یک نت سیاه است.

معمولا میزان های ساده را با این کسر ها معرفی می کنند:

میزان ساده دو تایی(دو ضربی)«Simple Dople Time»

میزان ساده سه تایی(سه ضربی)« Simple Triple Time»

میزان ساده چهار تایی(چهار ضربی)« Simple Quadruple Time»

میزان های ساده دیگری با کسر های دو به روی دو ،سه به روی دو ، چهار به روی دو یا دو به روی سیاه ، سه به روی سیاه  (که هر ضرب آن ها معادل با یک سفید است) و دو به روی هشت ،سه به روی هشت ، چهار به روی هشت یا دو به روی چنگ،سه به روی چنگ ،چهاربه روی چنگ (که هر ضرب آنها معادل با یک چنگ است) و غیره نیز در موسیقی به کار می روند که در میان آن ها میزان سه به روی هشت بیشتر متداول است.

میزانهای تر کیبی(Compound Times)

اگر هر ضرب میزان قابل تقسیم به 3 و6 و12 قسمت مساوی (دارای تقسیمات سه تایی«Ternary») باشد،آن میزان را ترکیبی گویند.

در میزانهای تر کیبی هر ضرب میزان ساده را با اضافه کردن یک نقطه(در سمت راست آن)به کار می برند تا نت مزبور بتواند به طور طبیعی به 3و6و12 قسمت مساوی شود.

معمول ترین میزانهای تر کیبی را با کسر های زیر نشان می دهند.

میزانهای 6به روی8 ،9به روی8 ، 12 بهروی 8 را به این شکل هم میتوان نوشت.((6به روی چنگ ،9به روی چنگ ، 12 به روی چنگ))

میزان¹

^{هر قطعه ی موسیقی از نظر زمان به قسمتهای مساوی تقسیم می شود،که هر یک از آن قسمت ها را میزان و خط قائمی را که آنها را از یکدیگر جدا میکند خط میزان گویند(Bar line).}

^{هر میزان ممکن است از دو یا سه یا چهار قسمت مساوی تقسیم شود که آن قسمت ها را ضرب گویند.}

^{معمول ترین میزان ها عبارتند از : میزان های دو ضربی، میزان های سه ضربی ، میزان های چهار ضربی .}

^{دو خط سمت راست شکل بالا را که معمولا در آخر قطعات موسیقی کاربرد دارد، دولا خط پایان گویند؛واگر هر دو. خط آن باریک باشد،دولا خط گویند که جدا کننده ی قسمتهای مختلف یک قطعه موسیقی است.معمولا ضرب اول هر میزان قوی تر از سایر ضرب ها اجرا میشود و در نتیجه سایر ضرب ها ضعیف خواهند بود.2}

^{و به همین ترتیب در تقسیمات هر ضرب(قوی یا ضعیف) قسمت اول قوی تر از دیگر قسمت ها محسوب میشود.}

^{1.Bar به عبارت ساده تر:تقسیمات مساوی یک قطعه موسیقی را میزان گویند.که مجموعه ای است از نت ها و سکوت ها با ارزش های مختلف.}

به طور کلی میزان ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد:میزانهای ساده و میزان های ترکیبی.

2. معمولا در میزانهای چهار ضربی ضرب سوم را نیمه قوی گویند.

چون اگر ضرب سوم نیز قوی باشد ممکن است با دو میزان دو ضربی اشتباه شود ، با توجه به اینکه اغلب وضع ساختمانی اجزاء متشکله ی دو میزان دو ضربی با یک میزان چهار ضربی متفاوت است.