خواننده 

هرکی از مامانش قهر میکنه
میخواد بیاد یه شبه خواننده شه

بغال و چغال و کپن فروش
میخواد معروف شه یه شبه گنده شه

این روزا هرکی بلده سوت بزنه
فکر میکنه آهنگ سازه بتهوونه

شعرم که دیگه این روزا همه میگن
موسیقی پاپم که دیگه Opene


اکبر آقای باغبون میگفت :
اصغرشون خیلی خوب میخونه

میخواد بیاد تهرون و آهنگ بسازه
میگفت : موزیک پوزیکم خیلی خوب میدونه

آخه عروسی نازی تمپو میزده
تو داهات کشته مرده واسه اون فراوونه

خلاصه

میاد تهرون میره حموم عمومی
از فرداش جای ببخشید میگه Excuse me!

Travel check میخواد بجای پول
وقت تعجب میگه oh Wonderful!

اون وقتا میگفت های! حالا میگه Hey you !
Merci Merci Madam Bonjour Mouseiur

دامبولو دیمبول میخونه و میگیره
پیر و جوون واسه اون می میره

چی میخونه مگه ؟
میخونه : آفتاب لبه بومه، روز کارش تمومه

ولک تنگه غروبه
لبه بندر شلوغه

میفروشه میفروشه مثل نبات
یه آهنگت بگیره بسه برات

سلفژو کاسپوئن و هارمونی خوندم
همه شیش و هشتی شدن من یکی موندم

یه عمره که دارم بتهوون و شاپن و باخ میزنم
اما حالا از روی بی پولی شیش و هشت می زنم
آبروم رو با پول دارم تاخ می زنم

گاهی باخ میزنم، گاهی تاخ می زنم
گاهی باخ میزنم، گاهی تاخ می زنم

تهیه کننده هی میگه رِنگی بابا ، رنگی باشه
میگم آخه بابا آبروم میره ، میگه خیالی نباشه

ملودی سنگین نمی فروشه
اون هالتوریرو ببین چه باهوشه

نوازنده گرون شده استودیو نرخ خون شده
ارکستراسیون رو وللش سینتی سایزر و قربونش

شعر ضعیف بخون میگیره
اینجوری فروشت تو بازار جون میگیره

حالا که کسی کاری بکار ما نداره
بخون یه دختر دارم شاه نداره !
عینک گرد بزن موهاتو بلند کن
با این و با اون یواشکی زد و بند کن

ریش بزی بذار ژل بزن به موت
کلاس بذار واسه دائی و عموت

به شاعر و آهنگ سازت گیر بده
پول نوازنده ها رو دیر بده

مصاحبه کن باهمه روزنامه ها
بگو بدن بدن بقیه خواننده ها

می و فا و سل و لا اسپانیش بیا
" خیال نکن نباشی، بدون تو می میرم "

تو خوندنش یخورده غمیش بیا !
" واسه نونه، واسه نونه "

صداتو کلفت کن بنداز تو گلوت
بشه صدات یه جورایی مثل فلوت
میفروشه میفروشه مثل نبات
یه آهنگت بگیره بسه برات

موسیقی در دوره اسلامی

اسحق ابن ابراهیم«مادر اسحق _شاهک رازی_ در ری به خوانندگی مشغول بوده و ابراهیم او را در آنجا دیده و به همسری خود درد آورده» (150-235) شهرتی به سزا دارد و نوازنده و خواننده و شاعر و ادیب بوده. موسیقی را از پدر خود و سایر استادان فن از قبیل منصور زلزل که ایرانی بوده فراگرفته. اسحق نیز مانند پدرش از هدایایی که به او داده می شد ثروت هنگفتی به دست آورد. صاحب اغانی او را به دریا و سایر موسیقیدانها را به جوی ها و نحر ها تشبیه کرده و وی را در موسیقی صاحب سبکی خاص دانسته و می نویسد: که اسحق اوزان موسیقی را تحت نظم و ترتیب مخصوصی در آورده و در کتابی که حاوی مجموع تصانیف اوست نغمات موسیقی را که خود ساخته از حیث وزن طبقه بندی کرده است. گویند اسحق به قدری خوباز کیفیت فواصل و پرده های موسیقی اطلاع داشته که قطعات موسیقی خیلی مشکل را روی عود ناکوک می نواخته و این دلیل بر قوت قوه ی سامعه و مهارت انگشتان و آشنائی زیاد او با عود بوده است.از کتابهائی که او نوشته بدبختانه چیزی در دست نیست ولی بی شک این کتابها مرجع کتاب اغانی ابوالفرج اصفحانی بوده. پس از مرگ اسحق، خلیفه ی عباسی با اظهار تاسف گفت که مجلس خلیفه بی وجود اسحق دیگر زیور و رونقی نخواهد داشت.

اسحق شاگردی مرسوم به زریاب داشته که ندیم و خواننده ی مخصوص خلیفه بوده.زریاب سراینده و شاعر معروفی بوده و در بغداد نزد اسحق تعلیم موسیقی گرفته و بعد خواننده ی در بار هارون شده سپس به اسپانیا مسافرت کرده و خلیفه عبدالرحمن او را نوازش بسیار نموده و جاه و جلال تمام یافته چنانکه در موقع عبور از معابر صد بنده در خدمت خود داشته است.

چون در سطور فوق مکرر از کتاب اغانی نام برده شد بی مناسبت نیست از مؤلف این کتاب هم ذکری بشود :

ابوالفرج اصفحانی- ابوالفرج به سال 284 در اصفحان متولد شده و در 356 در بغداد وفات کرده. کتابی که تالیف نموده موسوم به اغانی است که شامل حکایات راجع به موسیقیدانهاست و مخصوصا دوره ی هارون الرشید و مامون را به خوبی توصیف کرده، حکایات اغانی بسیار دلپذیر است و ضمنا این کتاب یکی از بهترین منابع ادبیات عرب به شمار می رود. مصنف این کتاب پنجاه سال عمر خود را صرف تدوین آن نموده و نسخه ی خطی منحصر به فرد را به صیف الدوله ی همدانی تقدیم کرده و او در مقابل هزار دینار به ابوالفرج صله داده است. گویند عضدالدوله ی دیلمی کتاب اغانی را در تمام مسافرتها همراه خود داشته. گرچه این کتاب بهترین منبع تاریخی موسیقی دوره ی درخشان خلافت عباسی می باشد ولی ضمنا باید متوجه بود که مطالب آن خالی از اغراق و مبالغه نیز نمی باشد.با وجود این از نظر تاریخی قابل اهمیت است و نام بسیاری از شاعران و نوازندگان و خوانندگان و سازندگان را تنها این  کتاب محفوظ داشته است.(مولف کتاب«ضحی الاسلام» شرحی راجع به موسیقی دوره ی عباسی نوشته و چون این کتاب تازگی به فارسی ترجمه شده ممکن است برای بعضی اطلاعات دیگر به ترجمه کتاب مذکور موسوم به «پرتو اسلام» مراجعه کرد.)

مقام راست پنجگاه

گام راست پنجگاه، با ماهور یکی است و تنها اختلاف در جزئی تفاوت حالت و مدگردی های آنها است.

راست پنجگاه ، از خود به جز چند گوشه مانند: سپهر، مبرقع و ماوراءالنهر، حالت خاصی ندارد. چون در راست پنجگاه تغییر مقام بسیار است و هر قسمت آن حالت یکی از آواز ها را نشان می دهد. از این رو راست پنجگاه راهی است برای تغییر مقام به آواز های دیگر.

گوشه های مهم مقام راست پنجگاه

خسروانی-روح افزا-مبرقع-سپهر-ماوراءالنهر-نهیب-پروانه-زنگوله-صفیر-قره چه-زنگوله کبیر-شهرآشوب-بسته نگار-طرز-اصفحانک

معرفی کتاب از انتشارات چنگ

انتشارات چنگ : تهران، سهروردی جنوبی، ابرار غربی، نوبهار، شماره ی 6.2 /تلفن: 88832745 / سایت :www.chang.ir

نام اثر                                                                                     صاحب اثر                                   گردآورنده/مترجم/

1- آهنگ های آسان برای ویولن                                                 سوزان میز                                   فروغ خدادی

2- کنسرتو های ساده برای ویولن                                                ______                                    علی برلیانی

3- متد آموزش ویولن                                                                  شین ایچی سوزوکی                 علی برلیانی

4- لُ ویولن (جلد یکم)                                                                 ماتی یو کریک بوم                      سیاوش ظهیرالدینی

5- لُ ویولن (جلد دوم)                                                                 ماتی یو کریک بوم                      سیاوش ظهیرالدینی

6- لُ ویولن (جلد سوم)                                                              ماتی یو کریک بوم                      سیاوش ظهیرالدینی

7- لُ ویولن (جلد چهارم)                                                             ماتی یو کریک بوم                      سیاوش ظهیرالدینی

8- لُ ویولن (جلد پنجم)                                                               ماتی یو کریک بوم                      سیاوش ظهیرالدینی

9-  تمرین های گام و آرپژ برای ویولن                                          کارل فلش                                 علی برلیانی

10- تمرین های گام برای ویولن                                                  یان هریمالی                             علی برلیانی

11- 36 اتود برای ویولن                                                              کایزِر                                         گروه پژوهش چنگ

12- 42 اتود برای ویولن                                                              رُدُلف کروتزِر                               علی برلیانی

13- 60 اتود برای ویولن                                                              فرانتس وُلفارت                          گروه پژوهش چنگ

14- تمرین های پوزیسیون اول برای ویولن(اُپوس1)                      اُتاکار شوچیک                            علی برلیانی

15- تکنیک های آرشه برای ویولن (اُپوس2)                                 اُتاکار شوچیک                            علی برلیانی

16- 40 واریاسیون برای ویولن (اُپوس3)                                       اُتاکار شوچیک                            علی برلیانی

17- تمرین های پوزیسیون و تغییر پوزیسیون برای ویولن(اُپوس8)  اُتاکار شوچیک                            علی برلیانی

18- 12 سونات برای ویولن و ویولن سِل                                      آرکانجِِلو کُرِلّی                            علی برلیانی

19-  12 سونات برای ویولن وهارپسیکُرد                                     آرکانجِِلو کُرِلّی                            علی برلیانی

20- 24 کاپریس برای ویولن                                                         نیکُلو پاگانینی                            علی برلیانی

مقام نوا

نوا، که یکی از دستگاه های هفت گانه موسیقی ایران است، برخی آن را آوازی از متعلقات شور، می دانند و آن به دلیل انطباق در جه اول (تونیک) آن بر درجه پنجم (نمایان) شور است. به عبارت ساده تر می توان درجه چهارم گام شور را پایه قرار داد و به وسیله ی آن گام نوا ایجاد کرد.

گام نوا پایین رونده است، چون «محسوس» ندارد و درجه جهارم هم «نمایان» حقیقی آن محسوب نمی شود و همان فرودی که در شور از درجه چهارم به طرف درجه اول معمول است(که اصطلاحا به آن بال کبوتر می گویند) در اینجا هم متداول است.

گوشه های مهم مقام نوا

نهفت-گوشت-عشیران-نیریز-بیات-خجسته-بال کبوتر-گردانیه-دلاویز-نیشابورک-بوسیلک-مسیحی-ناقوس-حزین-عشاق-مثنوی پیچ

موسیقی حوزه هنری و پشت پرده عزل مدیرش

کارنامه یک مدیر موسیقی

 منبع : موســــیقی مــا

مقام چهار گاه

مقام چهار گاه از نظر علمی، مهمترین مقام ایران. گام آن مانند گام شور و همایون پایین رونده است و مثل گام ماهور بالا رونده می باشد. زیرا در هر دو حالت دارای «محسوس» است. پرده بندی آن به صورت زیر است:

اگر توجه کنید، خواهید فهمید که دانگ های گام چهارگاه، با هم مساوی است. در صورتی که دانگ های مقام شور و سه گاه مساوی نیست. چهار گاه تمام خواص موسیقی ایرانی را داراست و از این رو نماینده کاملی از حالات و صفات موسیقی ایرانی است.

مایه شناسی چهار گاه : در مقام چهارگاه، آخرین کرن و اولین سری، درجه دوم(روپایه) گام است و اگر از آن یک دو نیم بزرگ (3 ربع پرده) پایین بیاییم به اسم گام می رسیم. البته این قاعده شامل«چهارگاه لا» که دارای دو علامت ربع پرده ایی مختلف است نمی شود.

مثال: در شکل مقابل، آخرین کرن که «سل کرن » می باشد مشخص شده است.برای رسیدن به اسم گام، یک دوم نیم بزرگ (3 ربع پرده) پایین می آییم و نام گام مشخص می شود: «چهارگاه فا».

گوشه های مهم مقام چهارگاه

مقام سه گاه

سه گاه چنان که از اسمش بر می آید از نغمات قدیم ایران بوده. زیرا کلمات یگاه، دوگاه، سه گاه، چهارگاه و پنج گاه در کتاب های قدیم موسیقی ما ذکر شده است. آواز سه گاه میان اهالی آذربایجان و قفقاز خیلی متداول است و ترک ها در خواندن این آواز بیشتر مهارت به خرج می دهند. مقام سه گاه، گامی مستقل دارد که نه به گام ماژور و مینور شبیه است و نه با شور و همایون ارتباط دارد.پرده بندی آن عبارت است از :

اگر توجه کنید، متوجه می شوید که سه گاه، دارای دو دانگ شبیه به هم می باشد. در مایه های مختلف گام سه گاه، همیشه در آخر دو علامت ربع پرده ای ثابت پشت سر هم می آید، به عبارتی دیگر، همیشه آخرین علامت یا دو عدد کرن است یا دو عدد سری. اگر دو کرن پشت سر هم بیاید، کرن ماقبل آخر، نت شاهد و اگر دو سری پشت سر هم بیاید، آخرین سری، نت شاهد خواهد بود. تنها یک استثناء وجود دارد و آن گام «سه گاه ر» است که دارای یک علامت «فا سری» و «سی کرن» است کهدر آن ربع پرده ماقبل آخر که «سریِ» است، نت شاهد گام محسوب خواهد شد.

مایه شناسی سه گاه : برای مایه شناسی مقام سه گاه، کافی است از نت شاهد، یک سوم نیم بزرگ که برابر با هفت ربع پرده می باشد.پایین بیاییم تا به اسم گام برسیم.

گوشه های مهم مقام سه گاه

هیچگاه اجازه ندهید رزین (صمغ، کلیفن /Resin/) یا غبار روی بدنه ی ویولن انباشته شود. دائما ویولن را تمیز کنید و این کار را به نرمی انجام دهید. هرگز بخشی از سطح جلا داده شده را با انگشت لمس نکنید، بدنه فقط باید از طریق «زیر-چانه» لمس و نگه داشته شود.

می توانید از نرم ترین پارچه ی کهنه ی ابریشمی، کلینکس(Keleenex) یا کتنان استفاده کنید. مخصوصا کتان برای پاک کردن زیر گریف، سیم گیر،زیر-چانه و خرک بسیار مفید است. فضا های باریک شکافهای f و خرک را با یک تکه کاغذ نازک تمیز کنید. برای جلا دادن ویولن خود، از روغن جلای هیل (Hill) یا سایر روغن های مشهور به ندرت وبسیار با امساک استفاده کنید، و دقت کنید هیچ گونه روغن یا گریس در چوب نفوذ نکند. گریف وسیم ها را هر روز با بنزین تصفیه شده و بدنبال آن با الکل یا ادوکلن بسایید و پاکیزه نگه دارید.سیم ها هنگامی که رزین از آنها روفته وپاک شده باشد بهتر صدا می دهند و آزاد تر ارتعاش می کنند.

هر چند وقت یکبار، مشتی برنج خشک نپخته در شکافهای f بریزید. آن را دور بخش داخلی ویولن تکان دهید و سپس ساز را برگردانید: دانه های برنج فرو می ریزد و گاهی یک گوی از غبار با آنها فرو می افتد.

جعبه ی گوشی باید هنگام تعویض سیم پاک شود، و دقت شود که گوشی ها محکم ثابت شده اند. محیط دور سوراخ های گوشی را می توان چسب هیل(Hill Stick) مالید که حرکت را در آن روان و بدون لغزش گرداند.

از سیم های خوب استفاده کنید. من شخصا زه لا، ر و سل بمل با سیم پیچ متال و می بمل فولادی با سیم پیچ آلومینیوم را ترجیح می دهم. اما قابلیت عملی سیم های تمام متال را در فیدل ها یا ویولاهای بسیار محکم مدرن می ستایم. روی ساز های قدیمی، کشش بیش از حد این نوع سیم ها بر ساز فشار آورده و صدا را فرو می نشاند.

چوب آرشه باید کاملا مستقیم باشد. به محض آنکه موها شروع به پاره شدن کنند، باید موی آرشه را تعویض کرد. چون اولین موهایی که از دست می روند همیشه در لبه ی خارجی آرشه هستند، موهای باقیمانده اغلب چوب آرشه را می پیچانند و کج می کنند.

چوب آرشه را با الکل پاک کنید، و دقت کنید که رطوبت به موی آرشه نرسد.

تعویض موی آرشه عملی بسیار دقیق و ظریف است و چنین کاری را باید فقط به متخصصان واجد صلاحیت سپرد.

منبع : 6 درس ویولن/یهودی منوهین/ساسان گلفر/آرویج

موسیقی در دوره اسلامی

هارون الرشید خلیفه ی عباسی از یک طرف در زهد و تقوا افراط می کرد و از طرف دیگر در عیش و نوش و خوش گذرانی و باده نوشی هم زیاده روی می نمود و هر دو جنبه را دارا بود پسرانش امین و مأمون نسبت به موسیقیدانها و نوازندگان و خوانندگان زیاد محبت می کردند و مأمون غناء را بسیار دوست میداشت و همانطور که بزرگترین مروج علم و ادب بود جانب موسیقیدانها را نیز نگاه می داشت و در دوره ی او اهل این هنر قرب و منزلتی بسزا یافتند.

از حکایاتی که راجع به خوانندگان و نوازندگان در کتاب اغنب ذکر شده معلوم می شود که در دوره ی عباسی به خصوص در زمان هارون و مأمون که درخشان ترین زمان خلافت عباسیان است فن موسیقی خیلی ترقی کرده و عده ی موسیقیدانها زیاد و اغلب ایرانی بودند. از جمله معاریف موسیقی شناسان این دوره دو نفر موسیقیدان مشهورند مرسوم به ابراهیم و پسرش اسحق که حکایات نوازندگی خوانندگی آنها به تفصیل در کتاب اغانی مسطور است و اینک به طور خلاصه از آن نام می بریم.

ابراهیم موصلی«ابراهیم پسر هامان پسر بهمن پسر نسک(از دهقانان ارجان فارس) بوده.»(125-188) اصل او از یک خانواده ی نجیب و اصیل ایرانی بوده و در کوفه متولد شده است. مسافرتی هم به ری و بغداد کرده و از استادان فن موسیقی نواختن عود و خواندن آواز را فراگرفته.مهدی خلیفه عباسی علاقه ی شدید به او داشته ابراهیم در نظر هارون نیز محترم بودهچنانکه موسیقیدان و ندیم وی شده ابراهیم در اثر هدایاءی که از هارون و سایر بزرگان گرفت ثروتی هنگفت یافت و عده ی زیادی شاگرد داشت که به آنها موسیقی تعلیم می داد. از جمله چند نفر از دختران جوان را برای فن خوانندگی تربیت می کرد. قبل از او زنهاءی که از فن آواز اطلاع داشتند از کنیزان سیاه روی بودند و او برای اول دفعه چند دختر سفید روی زیبا صورت را در فن آواز تربیت کرد و وجاهت منظر نیز بیشتر سبب اهمیت این نوع خوانندگان شد. ابراهیم قوه ی سامعه ی دقیقی داشت و بین سی نفر دختر که عود می نواختند اگر یکی از سیم ها ناکوک بوده فورا تشخیص می داده است. گویند ابراهیم نهصد نغمه ی موسیقی ساخته بود. پسرش اسحاق بین این الحان سیصد نغمه را شاهکار پدر خود دانسته و سیصد نغمه را متوسط و سیصد نغمه ی دیگر را مبتذل و نغمات عادی تشخیص داده. ابراهیم مسافرتی به ری کرده و در آنجا موسیقی قدیم ایران را از جونویه نام زرتشتی فرا گرفته.