مقام شور

میان دستگاه های هفت گانه ی فوق شور از همه بزرگتر است. مقام شور معمول ترین دستگاه موسیقی ما بوده است و دارای گام مخصوصی است که شباهتی به گام های ماژور و مینور ندارد. پرده بندی مقام شور عبارت است از:

همان طور که ملاحظه می کنید گام شور دارای دانگ های مساوی نیست و فاصله های میان دو دانگ آن معادل یک پرده می باشد. گام شور پایین رونده، زیرا در حال صعود، محسوس ندارد در صورتی که در موقع پایین آمدن، درجه ی دوم گام (مثل سی کرن در مثال بالا) با درجه اول (لا) فاصله دوم نیم بزرگ (3 ربع پرده) دارد که به نیم پرده بیشتر از پرده شباهت دارد. از این رو درجه ی دوم در این حرکات، نقش محسوس را بازی می کند.

مایه شناسی شور

برای پیدا کردن نام دستگاه (تونیک) شور، کافی است از آخرین علامت ترکیبی که یا «سری» یا «کرن» است، سه ربع پرده (دوم نیم بزرگ) به طرف پایین برویم تا نام دستگاه مشخص گردد.

مثال: در شکل مقابل همان گونه که مشاهده می کنید آخرین علامت ترکیبی ما «سی کرن» می باشد. اگر از آن یک دوم نیم بزرگ (سه ربع پرده) پایین برویم به اسم گام می رسیم. از «سی کرن» پایین و به «لا» می رسیم. پس اسم دستگاه، «شور لا»  می باشد.

گوشه های مهم دستگاه شور

رهاب- نغمه-کرشمه-سلمک-شهناز-قرچه-رضوی-گریلی-خارا-گلریز-خارا-گلریز-حسینی-درآمد